 |
 |
|
|
محمد رضا آراسته ( پنج شنبه 85/7/6 :: ساعت 12:43 عصر)
این چن وقته درگیر یه دعوا بودم. یه دعوای حسابی بین من و اینترنت و کامپیوتر. این که آخر دعوا چی شد مهم نیست. مهم اینه که من الان این جام و می نویسم و وبلاگم دوباره راه افتاده. خلاصه بابت این غیبت طولانی عذر می خوام. امیدوارم که از این به بعد بتونم جبران کنم. *** ماه رمصان که می یاد دوباره یه چیز هایی برای ما تکرار می شه. مثل تیک تاک های ساعت دم سحری خوردن. مثل آهنگ خوش ربنای شجریان و مثل فیلم های دم سفره افطار. فیلم هایی که قبل از این که شروع بشه آخرش رو می دونیم. توی این فیلم ها همیشه یه آدم خیلی بد هست که با یه آدم خیلی خوب دوست می شه و توی سی قسمت تحت تاثیر دوستش کلی متحول می شه. کاش عوض شدن آدم ها با بیست دقیقه توی سی قسمت ممکن بود. کاش توی فیلم نامه ی زندگی ما هم یه کارگردانی پیدا بشه که آخر زندگی مون رو با خوبی تموم کنه. کاش! |
||
|
|
فهرست ها |
|
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
محمد رضا آراسته
فیروزه یه نگینه، یه نگین برای اون هایی که دوست دارن انگشتر دستشون خالی نباشه. فیروزه یه انگشتره، انگشتری که دوست داره زینت دست دوستاش باشه. فیروزه یه دوسته، یه دوست که می خواد همراه یک عالمه ایرونیه بشه و همه جا با افتخار اسم کشورش رو داد بزنه. فیروزه یه وبلاگه، یه وبلاگ بین تموم وبلاگ های دیگه که با همین حروف صفحشون رو پر می کنن. فیروزه یه یاعلیه بلنده برای پاشدن از روی زمین. » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « درد های نگفته درد های نگفته » لوگوی دوستان «          » آرشیو مطالب « سفیر شهریور 85 مهر پاییز 1385 » جستجو « 
» وضعیت من در یاهو « یــ |
||
